توهم جاودانگی 
حاصل زمان فراموشی است . آدمها با عکس انداختن ترس نیستی و از یاد رفتن را از خود دور میکنند . 
عکس های زیادی از بین میروند وتعداد کمتری برای ما باقی می مانند اما تنها چیزی که آنها به ما یادآوری می کنند همان فراموشی است.
امروز، ما مقابل گذشته ایستاده ایم. آیا وارث جاودانگی کسانی هستیم که خواستند عشق، قدرت، زیبایی و نامیرایی خود را به رخ بکشند؟ بی تردید توهم جاودانگی همواره تکرار خواهد شد . 
و به گمانم که ما، 
سریعتر از از گذشته گانمان از خاطره ها خواهیم رفت.

مهرداد عسگری طاری