ناصر بخشی هنرمند خودساخته ی است که به دور از هیاهوی پایتخت در شهر تبریز زندگی می کند. او با قراردادن بخش هائی ازخاظرات خود و قسمتی ازحافظه بصری جمعی مان، در جعبه هائی که از محله های دور افتاده تبریز گردآوری میکند، مجموعه حاضر را به نمایش می گذارد این اسمبلاژها کیفیتی غیرقطعی دارند و به نظر مخازن امنی هستند که دربرگیرنده مستندات بصری زندگی و زمانه این هنرمند هستند وشاید در آینده هنرمند با قراردادن خاطرات و دریافتهای جدید مجددا" به آنها بپردازد. قطعات پیش پا افتاده در کنار نقاشی ها و طراحی های خیره کننده در این کپسولهای زمان قرار می گیرند تا کیفیتی شاعرانه بیابند. جعبه هایی که دیگر به کار نمی آیند و اسباب و وسائلی که روزی رنگ و رونقی داشتند، با آرامی کنار هم قرار می گیرند تا قصه یک زندگی را زمزمه کنند. خصلت صادقانه این آثار حتی بیننده را تشویق می کنند که بخشی از زندگی خود را در این جعبه ها به امانت بگذارد

کیفیت کم نظیر نقاشی ها و طراحی ها، این آثار را به کلاسیک های امروزه تبدیل می کند. در کنار نقاشی هایی که از عکس کشیده شده اند و شبیه سازی واقعیت هستند ،طراحی ها که شبیه سازی چیزی هستند که هیچوقت نبوده، قرار می گیرند و آمیزش دو ژانر، وجه دیگری به هیجان و اعجاز جعبه می دهد با وجود اینکه نقاشی های بزرگ با قدرت و زیبائی خود به تنهائی قابل تامل هستند، ولی جدا کردنشان از جعبه ها دشوار است. نقاشی های اندازه بزرگ "جزییات " جعبه ها هستند، که بیرون آورده شده و برجسته شده اند، در حرکتی مخالف با دیدن با ذره بین، گوئی که هر نقاشی برای گفتن مونولوگی از جعبه بیرون آمده. جعبه ها ذخایری از تصاویر و عناصری هستند که آرزوها و آرمانها و همچنین شکستها و سردرگمی های سازنده خود را به تصویر می کشند. سازنده ی که یکی از میان ماست که یکی از میان بسیاریست