افق تاریک
دنیا تنگ
نومیدی توان فرساست
می دانم ولیکن ره سپردن در سیاهی
رو به سوی روشنی زیباست
می دانی ؟
به شوق نور در ظلمت قدم بگذار
به این غم های جان آزار تن مسپار
که مرغان گلستان زاد
- که سرشارند از آواز آزادی -
نمیدانند هرگز لذت و ذوق رهایی را
و رعنایان تن در نور پرورده
نمی فهمند در پایان تاریکی
شکوه روشنایی را
فریدون مشیری