من و غم هم خانه زاده شدیم من و غم هم دل و هم راز شدیم ساز غم تا به کجا باید زد حرف دل را با چه کسی باید زد دل من خسته از این خانه شده راه من کی شود از این هم خانه جدا راه ایوب را با چه کسی باید رفت.............. شعر از امید کریمیان..........................................................................................................................................این شعر را برای سنگ قبر مادرم گفتم........................................................................................................................................................تقدیم با عشق ........................ جهانی پر شد از آوای مادر که جانها را کنید اهدای مادر چو جان می پرورد فرزند خود را کسی کو تا بگیرد جای مادر*****************************************************************************شعر امید کریمیان